Kehidupan awal

Suttner dilahirkan pada 9 Jun 1843 di Palais Kinsky, Obecní dvůr, Prague.[2] Bapa beliau ialah Leftenan Jeneral (Feldmarschall-Leutnant) Franz de Paula Josef Graf Kinsky von Wchinitz und Tettau dan ibu beliau ialah Sophie Wilhelmine von Körner[3][4] Bapa beliau merupakan seorang ahli Dewan Kinsky dari keturunan Vilém Kinsky, manakala ibu beliau pula dari orang kebanyakan yang berstatus rendah, anak kepada Joseph von Körner, pegawai pasukan berkuda, dan merupakan saudara jauh penyajak Theodor Körner.[5] Sepanjang hidup beliau, beliau dipinggirkan oleh golongan bangsawan Austria kerana keturunan campur beliau. Beliau turut dipinggirkan kerana bapa beliau merupakan anak lelaki ketiga, tidak mempunyai ladang yang besar dan sumber kewangan untuk diwarisi.

Selepas kelahiran beliau, ibu Suttner berpindah ke Brno. Abang beliau, Arthur dihantar ke sekolah ketenteraan di usia enam tahun, dlantas tidak mempunyai hubungan yang rapat dengan keluarga. Pada tahun 1855, ibu saudara Suttner, Loffe dan sepupunya, Elvira tinggal bbersama mereka. [6] Bapa Elvira merupakan pengajar peribadi. Elvira yang sebaya dengan Sutter merupakan seorang yang cepat matang dan telah memperkenalkan Suttner dengan kesusasteraan dan falsafah.[7] Melalui pembacaan, Suttner dapat menguasai bahasa Perancis, Itali dan Inggeris semasa remaja, di bawah pengawasan seorang pengajar peribadi; dia juga menjadi seorang pemain piano dan penyanyi amatur.[8]

Setelah ibu dan ibu saudara Suttner mengalami kerugian disebabkan oleh judi, mereka berpindah ke Vienna. Semasa dalam perjalanan, Suttner telah dilamar oleh Putera Philipp zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg tetapi ditolak kerana usia beliau.[9]

Keluarga mereka kembali ke Wiesbaden pada 1859; dan tidak lama kemudian, Suttner mula menulis novel pertama beliau, Endertraüme im Monde, yang diterbitkan dalam Die Deutsche Frau. Disebabkan kesempitan hidup, Suttner telah bertunang dengan seorang lelaki kaya yang lebih tua darinya dan tidak menarik, Gustav Heine von Geldern, yang akhirnya memaksa Suttner untuk menolak.[8]

Pada 1864, keluarga beliau menetap di Bad Homburg yang juga merupakan destinasi perjudian dikalangan golongan bangsawan ketika itu. Suttner telah menjadi sahabat kepada golongan bangsawan Georgia, Ekaterine Dadiani, Puteri Mingrelia, dan bertemu Tsar Alexander II.[10] Beliau telah mencuba menjadi penyanyi opera untuk mendapatkan wang, dan Suttner telah mendapatkan kelas intensif untuk melatih suaranya selama empat jam sehari. Walaupun mendapat latihan dari Gilbert Duprez di Paris pada tahun 1867, dan dari Pauline Viardot di Baden-Baden pada tahun 1868, Suttner tidak pernah menjadi penyanyi profesional. Beliau mengalami gemuruh di atas pentas dan menyebabkan beliau gagal melakukan persembahan dengan baik.[11][12][13] Pada musim panas 1972, Suttner telah bertunang dengan Prince Adolf zu Sayn-Wittgenstein-Hohenstein yang mati di atas laut ketika berlayar ke Amerika untuk melarikan diri dari hutang pada bulan Oktober.[14]

Pada tahun 1866, Suttner kehilangan Elvira dan penjaganya, Friederich. Pada tahun 1873, beliau mendapat kerja sebagai pengajar dan menjaga empat orang anak perempuan Karl von Suttner yang berusia di antara 15 dan 20 tahun. Bertha mempunyai hubungan yang baik dengan keempat-empat orang saudara perempuan tersebut, termasuklah abang kepada adik-beradik perempuan tersebut, Arthur. Arthur yang berusia 30 tahun, tujuh tahun lebih tua dari Bertha. Arthur dan Bertha bercadang untuk berkahwin tetapi dihalang oleh keluarga Suttner.

Pada 1876, beliau telah menerima kerja sebagai setiausaha dan penjaga rumah kepada Alfred Nobel di Paris.[15] Dalam beberapa minggu, Suttner dan Nobel semakin rapat.[16] Walau bagaimanapun, Suttner masih mencintai Arthur dan kembali ke Vienna tidak lama kemudian. Mereka berkahwin secara rahsia di gereja St. Aegyd di Gumpendorf.[17]

Kehidupan selepas berkahwin

Suttner dan Arthur telah melarikan diri ke Mingrelia. Setibanya di sana, beliau disambut oleh PuteraNiko. Pasangan tersebut menetap di Kutaisi, di mana mereka mendapat pekerjaan sebagai guru bahasa dan muzik kepada anak-anak golongan bangsawan tempatan. Kehidupan mereka menjadi lebih teruk apabila Perang Rusia-Turki tercetus, meskipun Arthur berjaya menjadi pelapor permusuhan bagi Neue Freie Presse.[18] Suttner pula bertugas dengan media Austria pada ketika itu, dan memulakan penulisan novel beliau, termasuklah Es Löwos, mengenai kehidupan romantik beliau bersama Arthur. Selepas perang tamat, Arthur memulakan perniagaan kayu, namun tidak berjaya. [19]

Kehidupan sosial Arthur dan Suttner terasing di Georgia, kemiskinan mereka menghalang mereka untuk bercampur dengan golongan kelas atasan, dan juga disebabkan mereka tidak fasih berbahasa Georgia dan Megrelia.

Pada Ogos 1882, Ekaterine Dadiani meninggal dunia. Tidak lama kemudian, pasangan ini berpindah ke Tblisi. Di sini, Arthur menerima apa sahaja kerja yang boleh dilakukan termasuklah akauntan, pembinaan, dan pereka kertas dinding, manakala Suttner pula menumpukan perhatian dalam penulisan. Beliau telah menjadi wartawan Michael Georg Conrad, dan menyumbangkan sebuah artikel dalam penerbitan edisi 1885 Die Gesellschaft. Penulisan pertama beliau berkaitan politik, Inventarium einere Seele ("Inventory of the Soul") telah diterbitkan di Leipzig pada tahun 1883.

Selepas kematian ibu

Pada tahun 1884, ibu Suttner telah meninggal dunia dan meninggalkan bebanan hutang.[20] Arthur yang bersahabat dengan wartawan Georgia di Tblisin, "M",[21] dan mereka bersetuju untuk berkolaborasi menterjemah epik Georgia, The Knight in the Panther Skin. Suttner membantu menterjemah dari bahasa Georgia ke Perancis, manakala Arthur membantu menterjemah dari bahasa Perancis ke bahasa Jerman. [20] Namun "M" gagal melunaskan bayaran kepada mereka, dan krisis Bulgaria menyukarkan pasangan tersebut. Mereka merasa semakin tidak selamat di sana disebabkan dominasi politik Rusia yang meningkatkan permusuhan dengan Austria. Ibu bapa Arthur mula menerima perkahwinan mereka dan mereka diajak pulang ke Austria. Mereka pulang ke Autsria pada bulan Mei dan menetap di Harmannsdorf.[22]